Tarta z budyniem, rabarbarem i bezą na owsianym spodzie

Z wiosny zawsze zaczynam się cieszyć mniej więcej w okolicy maja. Na moją zimolubność i odwieczny wiosenny spadek chęci do życia (chyba wprost proporcjonalny do ogólnie panującej radości i mobilizacji) chyba nie ma rady. Ratuję się przyjemnościami, w rodzaju jazdy rowerem, świeżo odkurzonym po zimie lub zakupami na osiedlowym straganie, które z dnia na dzień robią się coraz bardziej satysfakcjonujące. Uznałam, że już nastała ta druga, lepsza część wiosny, kiedy wróciłam do domu z trzema odmianami pomidorów i wiązką rabarbaru. Niech tylko pojawią się krajowe truskawki, a zamilknę zupełnie o mojej tęsknocie za śniegiem i nawet zaakceptuję te 28 stopni za oknem. Na razie, w oczekiwaniu na nie, piekę ciasta z rabarbarem. Oprócz zwykłego ucieranego, z tego przepisu, postanowiłam zrobić coś nowego i padło na tartę. Kwaśny rabarbar aż prosi się o połączenie z bezą, do tego dodałam proste, budyniowe nadzienie i ulubiony, owsiany spód. Tarta dała się ładnie pokroić (co zawsze cieszy przy bezglutenowych, kruchych spodach) i smakowała dokładnie tak, jak sobie wyobrażałam. Beza jest piankowa, z wierzchu wysuszona, ale w środku miękka i łatwa to pokrojenia. Dla fanów kwaśno-słodkich połączeń ciasto będzie idealne :)



Składniki (na formę o śr. 24 cm):

Ciasto owsiane:

• 1 jajko + 1 żółtko
• 1/2 szklanki mąki owsianej (bezglutenowcy wybierają mąkę z certyfikatem)
• 1/2 szklanki mąki kukurydzianej (można zastąpić pszenną)
• 1/4 szklanki skrobi ziemniaczanej (można zastąpić pszenną)
• 2/3 szklanki płatków owsianych (bezglutenowcy wybierają te oczyszczone z glutenu)
• 80 g masła

Budyń waniliowy:

• 500 ml mleka
• 2 żółtka
• 80 g skrobi ziemniaczanej
• 1 łyżka cukru
• 1 łyżka cukru waniliowego

Warstwa rabarbaru:

• 500 g rabarbaru

Beza:

• 3 białka
• szczypta soli
• 150 g cukru
• 1/2 łyżki skrobi ziemniaczanej

Najpierw przygotować ciasto na spód. Wszystkie jego składniki wymieszać w misce i zagnieść (jeśli będzie z tym kłopot - można dolać odrobinę bardzo zimnej wody). Wykleić nim dokładnie ceramiczną lub metalową formę na tartę i dobrze schłodzić (ja zwykle wkładam na 20 minut do zamrażalnika, a następnie 30 minut do lodówki). Zimny spód włożyć do piekarnika nagrzanego do temperatury 190 ºC i podpiekać przez ok. 25-30 minut, do lekkiego zrumienienia. Wyjąć z piekarnika, temperaturę zmniejszyć do 170 ºC.

Już w trakcie pieczenia spodu przygotować budyń. Zimne mleko wlać do rondelka, odlewając z niego ok. 1/2 szklanki. Rondelek postawić na palniku, dosypać do niego cukier i wymieszać, a do szklanki z pozostałym mlekiem wbić dwa żółtka i wsypać skrobię. Uwaga - mleko musi być chłodne, inaczej skrobia może zbić się w trwałe grudki. Bardzo dokładnie wymieszać lub zmiksować, żeby płyn był jednolity w kolorze i konsystencji. Kiedy mleko w rondelku zacznie się gotować, zdecydowanym ruchem wlać do niego mieszankę ze skrobią i żółtkami. Bardzo energicznie i dokładnie mieszać, gotując gęstniejący budyń przez ok. 45 sekund. Zdjąć z palnika.

Rabarbar umyć, obrać ze skórki i pokroić na małe kawałki. Wrzucić na patelnię i dusić pod przykryciem przez ok. 10-15 minut (aż zacznie się rozpadać). Zdjąć pokrywkę i smażyć jeszcze przez kolejne 10-15 minut, żeby pozbyć się nadmiaru płynu.

Przygotować bezę. Białka umieścić w czystej, suchej misie, dodać sól i miksować. Kiedy ubiją się prawie całkowicie na sztywno, zacząć stopniowo dodawać cukier. Dosypywać go po łyżce, cały czas miksując. Kiedy cukier się rozpuści, a piana będzie sztywna i lśniąca, dodać przesianą skrobię ziemniaczaną i delikatnie wmieszać.

Po ubiciu piany z białek trzeba działać szybko. Na podpieczony spód (może być gorący) nałożyć gęsty budyń waniliowy. Wyrównać powierzchnię i rozsmarować równomiernie usmażony rabarbar (również może być gorący). Na koniec nałożyć bezę. Ciasto piec w 170 ºC, przez ok. 35 minut, po czym można zmniejszyć temperaturę do ok. 70 ºC, włączyć termoobieg i podsuszyć jeszcze bezę przez ok. 15 minut (nie jest to konieczne). Tartę wyjąć z piekarnika i studzić w formie. Można podawać w temperaturze pokojowej lub na zimno. Przechowywać bez przykrycia (ze względu na bezę). 

Smacznego!